MUSA ÜNALAN

Kieslowski’nin Tanrı’dan istekleri

I’ m So-So… (Krzysztof Wierzbicki, 1996)

“O’ndan bazı şeylerin olmasını istiyorum ve bazı şeyler oluyor. O anda neye ihtiyacım varsa bana vermesini istiyorum. Her şeyden önce bana berrak bir entelektüel bakış açısı vermesini istiyorum. Ama aynı zamanda bana ihtiyacım olan duyguları da vermesini istiyorum. Bazı şeylerin olmasını istiyorum O’ndan. Bazen yapıyor, bazen yapmıyor.” (Kaynak)

Read Full Post »

Bir lokma ekmek ve bir hırka ile kanaat eden insan yaratıcı olamaz. Bu felsefeyi öven hiçbir düşünce yaratıcı bir toplum ortaya çıkaramaz. (Celal Şengör)

Geçmişte öylece kalmak, hastalık. Belirtisi, övgü ve yergi. Teşhisi koyulmayan hastanın ilacını vermekte zor. Halbuki, süreç içerisinde iyileşir insan. Zihniyet de öyle. Geç kalmamalı.

‘Sigortacılığa Giriş’ dersini bir ara anlatma fırsatım olmuştu. İlk konu, sigortacılığın tarihi. Teşhisini koyan akıl tedbirini de almış. Müslüman dünyasına (özel de Osmanlı’ya) gelişi bir hayli geç. Sebebi, kadercilik anlayışı. Bu kadardı, altın çağa hasret olanların anlayışı. Çok değişen bir şey yok.

Eleştirdiği şey Celal Şengör’ün, bakış açısı. Şükürsüzlük değil. Bu toplum, problemi teşhis edebilmeli. Boyun eğenlerin hali ortada, verilen kadarına. İtaat, düşüncenin düşmanı.

İhtiyacımız olan eleştirel bir akıl, sorgulayan bir zihin, özgür bir irade. Temennimiz; rahatsız, cins kafaların çıkması.

Read Full Post »

Ben herkesin kendi çalışmasında yapması gerekeni yaptım: Öncüllerinin başarılarını minnettarlıkla karşılamak, onların yanlışlarını ürkmeden doğrulatmak, kendisine gerçek olarak görüneni gelecek kuşağa ve sonrakilere emanet etmek. (El-Biruni, öl.1048)

Eski zamanların duası dert üzerineydi. Allah sana dert versin, derlerdi. Mahiyeti itibariyle, “gaye“. Günümüze uyarlarsak, misyon.

‘Bizden mucit çıkmaz, ara eleman ülkesiyiz’ diyen bakanda, ‘Milletime borcum var, günde ortalama 17 saat çalışıyorum’ diyen bilim adamı da bu ülkenin insanı. Cemil Meriç’in etimin eti, kemiğimin kemiği dediği ülke de, bu ülke.

Coşmak lazım diyorlar. Niçin? Bir mana uğruna. Bulunduğumuz konum, yaptığımız iş fark etmeksizin. Arayışımız, dermanı olmalı derdimizin. Bizden almalı, kıymeti harbiyesini. Alkışa da, övgüye de ihtiyacımız yok.

Nasıl ki, 1000 yıl öteden teşekkürü aldı. Teşekkür ederek Biruni. İlham olmalı, ihtiyacı olan gönüllere. Selam vermediğimiz insanlar çoksa, gayemiz uğruna selam vereceğimiz güneşimiz olsun. İlk ışıklarda.

Read Full Post »