Eksiği görebilenler eleştirebilir. Tam olmayan, tamamlanamamış bir soruna verilen cevaptır, eleştiri.
O yüzden eksik olanın görülmesi gerekir.
İnsan, hayata kendi düşünce dünyasından baktığı için sınırları vardır. Sınırları çizilmiş hissiyatının dile getirdikleridir, söyledikleri.
Eleştiri getirdiği anda içinde bir mutluluk hissi yaşaması, ya kendisinin tam olduğunu düşünmesidir ya da eleştiri getirdiğinin eksik. Tam bu noktada özeleştirinin zorluğu anlaşılabilir.
Özeleştiri bir kabiliyettir. Kendine dışarıdan bakabilme, bir adım geriye atıp kendini bir başkası kadar görebilecek yeteneğe sahip olabilmeyle ilgilidir.
Keyfi bir başkasını eleştirirken gören zihnin, bir anda okları kendine çevirebilmesi elbette kolay değildir. Ama bir o kadar eğlencelidir. İnsan, kendisiyle takılabildiği kadar huzurludur.
Yani, huzurun kaynağı tartıdır. Adaletin tartısı.
İçselleştirilmiş bir özeleştiri tutumu, barışık bir ruha sahip olmanızı, daha güçlü kalmanızı sağlar.
